3. Аливаа зөв биш үйлдлийг зоригтой ил гарган ярьж засаж залруулалгүй, түүнийхээ нэг хэсэг болж явах нь урт хугацаандаа бурууддагийг бид дахин харж байна. Хөгжлийн банкны жишээ ч үүний нэг жишээ. Асуудал байгааг, зөв биш байгааг бид мэддэг. Гэвч тэр буруу засан залруулах эр зориг, (ад үзэгдэх эр зориг) гаргаж, манлайлал үзүүлэн хошуулахын оронд бид өөрсдөө буруу зүйлдээ татагдаж нэг хэсэг нь болох шийдвэрийг гаргацгаадаг. Тэмцэхээс аялдан дагаж, нэгдэх нь хялбар байдгаас тэр бизээ. Эмийн нийлүүлэлт, чанар, хяналт, зөвшөөрөлийн тал дээр асуудал байсан уу гэвэл байсаан.
Салбарынхан ч үүнийгээ мэддэг л байсан. Гэвч тэд энэ асуудлыг босгож ирсэнгүй, шүгэл үлээж олон нийтийн анхааралд авчирсангүй явсаар, төрөөс нок аут хэмжээний цохилтоо авч байх шиг байна. Асуудлыг тухай бүр нь засан залруулаад явж байхгүй бол тэр нь даамжирсаар эцэстээ хамгийн үл хүсүүштэй, эрс, хатуу шийдвэр гаргахад хүргэдэг нь байгалийн хууль юм даа. Энэ эрс хатуу шийдвэр нь өөр шинэ асуудлуудын шалтгаан болдог. Ингээд чөтгөрийн тойрог эхэлдэг. Асуудлыг эрс хатуу шийдвэрээр амжилттай шийдэх боломж нь өөрөө бага юм.
Аливаа асуудлыг шийдэхдээ, зарчмаа тогтооож түүнийгээ баримтлан (уул уурхай, боловсруулах үйлдвэр, эрчим хүч, банк санхүү, одоо эмийн салбар гэх мэтээр төрийн оролцоо нэмэгдсээр л), илүү олон талаас нь авч үзэж, амжилт ололттой зүйлээ бататгаж, алдааныхаа жинхэнэ шалтгааныг зөв оношилж түүнийгээ арилгаж урагшлах сэтгэлгээ бидэнд илүү хэрэгтэй байна даа. Асуудал гарсан үед төрийнхөө амыг харж дээшээ хардаг бидний сэтгэлгээнд хамаг асуудлын учиг байна.